نیم‌سال اول خوب یا بد تمام شد. باید هرچه زودتر خود را برای نیم‌سال دوم آماده کنید. برای این‌که بتوانید یک برنامه‌ی خوب داشته باشید که بعد از چند روز در اثر فشار زیاد از انجام آن دلسرد نشوید و نتوانید انجامش بدهید، باید دقت کنید که بلند پروازی نداشته باشید و بر حسب توانایی‌های خود برنامه‌ریزی کنید. فراموش نکنید که باید بتوانید با چیدن استراتژی مناسب بر پایه‌ی نیم‌سال اول، برنامه‌ی منظم و کم نقصی برای روزهای باقی مانده بچینید. با انجام مراحل زیر می‌توانید برای نوشتن برنامه آماده شوید.

1 - اولین گام این است که به جای حسرت، یک کاغذ و قلم بیاورید و 4 ستون ایجاد کنید.

2 - اولین ستون نمره‌ای باشد که در نیم‌سال اول در آن درس کسب کرده‌اید. اگر بتوانید نمره‌ی کتبی و مستمر را جداگانه بنویسید، دید بهتر و مناسب‌تری به شما می‌دهد.

3 - دومین ستون میزان مطالعه و تلاشی است که برای آن درس انجام داده‌اید. اگر دفتر برنامه‌ریزی را تکمیل کرده‌اید، به صورت دقیق از دفترتان استفاده کنید و ببینید که در نیم‌سال اول به چه صورت و با چه میزان این درس را خوانده‌اید. اگر دفتر برنامه‌ریزی را به صورت منظم پر نکرده‌اید، از کتاب‌هایتان می‌توانید استفاده کنید؛ میزان تستی که زده‌اید، تمارینی که انجام داده‌اید و نمرات مستمر مدرسه را یادداشت کنید. با این کار می‌توانید ببینید که چه میزان برای هر درس وقت گذاشته‌اید.

4 - درس‌ها دو بخش هستند؛ اول، آن‌هایی که مباحث نیم‌سال اولشان به طور مستقیم در مباحث نیم‌سال دوم اثر دارند، پس اگر در آن‌ها نتیجه‌ی خوبی نگرفته‌اید باید در برنامه‌ی نیم‌سال دوم نیز گنجانده شوند. گروه دوم درس‌هایی هستند که مباحثشان مستقل هستند و مسلط نبودن به آن‌ها لطمه‌ای به درس‌های نیم‌سال دوم نمی‌زند. در ستون سوم بخش‌هایی از نیم‌سال اول را که نیازمند مطالعه‌ی دوباره هستند بنویسید. برای این کار می‌توانید با معلمِ هر درس مشورت کنید.

5 - در ستون چهارم مشخص کنید که بر اساس سه ستون قبلی، برای چه درس‌هایی وقت مناسبی گذاشته‌اید ولی نتایج قابل قبولی نگرفته‌اید. شیوه‌ی مطالعاتی‌ خود را دقیق بنویسید و اگر نقصی را در آن مشاهده نکردید، با مشاور یا معلم درس برای تغییر روش مطالعاتی مشورت کنید.

6 - حالا که شناخت مناسبی از آن‌چه برایتان اتفاق افتاده پیدا کرده‌اید، زمان‌های مفید و باقی‌مانده تا اردیبهشت را مشخص کنید. حواستان باشد اگر برنامه‌ریزی مناسبی برای نیم‌سال دوم نداشته باشید، عید ترمز شما را می‌کشد.

یکی از دوران‌های مهم پیش‌رو که در برنامه حتما باید لحاظ کنید، عید است. عید مانند یک شمشیر دو لبه هم می‌تواند لطمه‌ی بزرگی به شما بزند و هم می‌تواند با تلاشی هرچند کوچک چند برابر شما را جلو بیاندازد.

برنامه‌ داشتن در دوران عید به معنای تفریح نکردن نیست. بلکه به معنای استفاده‌ی درست از زمان برای بهره‌وری بیش‌تر است. یکی از تعاریف اصلی جدایی جوامع مترقی نسبت به جوامع عقب‌مانده این است که حتی برای تعطیلات سالانه از یک سال قبل برنامه‌ریزی مشخص و معینی دارند. بعد از تجربه‌ی این سال‌های گذشته تحصیلی، خودتان می‌دانید که هر چقدر هم در عید تفریح کنید، زمان‌هایی پیدا می‌شود که وقتتان به بطالت (و نه تفریح!) می‌گذرد. پس ذهنتان را در عید تنبل و سست نکنید که نیاز به ریکاوری تا یک ماه بعد از آن داشته باشید. این به آن معنا نیست که از شما انتظار می‌رود کل عید را درس بخوانید. پس منطقی رفتار کنید؛ نه افراط و نه تفریط.

مهم‌تر از دوران عید، سستی است که قبل از عید، از اوایل اسفندماه، بر فضای روحی شما حاکم می‌شود. دقیقا این حال و هوا با سرعت زیاد معلم‌ها در درس دادن مصادف می‌شود. پس برنامه‌ریزی برای کل نیم‌سال دوم را در اولویت قرار دهید که بدانید اگر در قسمتی از برنامه اهمال صورت بگیرید، از برنامه عقب می‌مانید. این بهترین درمانی است که شما برای این مشکل می‌توانید انجام دهید. یادتان باشد آن‌چه را که در نیم‌سال اول انجام داده‌اید می‌تواند چراغ راهتان باشد. پس به خوبی از آن‌چه بر شما گذشته شناخت پیدا کنید. هر چه زودتر برنامه‌ریزی را شروع کنید. برنامه را منعطف بچینید که در صورت جاماندن از برنامه بتوانید جبران داشته باشید.

نگارنده: علیرضا محبی (دانشجوی پزشکی شیراز)

بخش مشاوره ماز